Farkedilmiyor yalnızlığımız

Sararan incir yaprakları, sonbaharın habercisi.
Göçmen kuşlar hazırlanıyor, uzun yolculuklarına.
Dağın zirvesi çoktan beyaza bürünmüş,
Anlaşılan bu kış çok sert geçecek...

Yine dumanlar yükselecek bacalardan,
Çaresizlik saracak yoksul varoşları...
Zamansız ayrılıklar yaşanacak belkide,
Yasları tutulacak kaybedilelerin...

Gittikçe yabacılaşıyoruz birbirimize.
Aramıza ördüğümüz duvarlardan,
Farkedilmiyor yalnızlığımız...

Şimdiki evler bahçesiz,
Çok katlı beton kafesler...
Caddelere dönüştürüldü,
oyunlar oynadığımız sokaklar...
Çocuklar balkonlarda yetişiyor,
Saksılardaki çiçekler gibi...

Eğer minder üzeride uyuyan,
Bir kedisi yoksa o evin. ve çiçekli bahçesi,
Çocukların salıncak kuracağı ağacı.
Neye yarar saltanatı paranın...

Duyguları kapitalisleşmiş insanlar,
Ve diyorumki...
Lüks yaşam sizlerin olsun,
Doğamızı kirletmeyin yeter...