Fark Var Şiiri - Ergün Karahan

Bir kalıba dökülmüş ruhumuz
Dar gelmeyen yeri mutlak bol geliyor
Figüranlık yapıyoruz rol çaldığımız hayatlarda
Farklı gülemiyoruz düşmanımızdan acılarımız bile aynı
Farkımız kalmadı kimseden birbirimizin aynısı hayatlar yaşıyoruz
Aynı hataların sonucunun farklı olmadığına şaşıyoruz
Tanıdık nazlar çektiriyoruz hastalığımıza katlananlara
Çocuklarımızın çağında dedelerimiz gibi yaşayıp dedelerimiz gibi ölüyoruz
Aynı tip aşkların aynı terkedilişlerine aynı acılar yaşıyoruz
Herkes neden bu kadar tanıdık bu kadar birbirine benziyor
Aynalar göstersin artık beni sıkıldım gördüklerimden
Kır zincirlerini kurtar kalıbından kendini ruhum
Göster farkını kendin ol isterse ayıplasınlar seni
Deli desinler farkına herkesten rüsvalıktan korkma
Sürüde kalma kapsın kurtlar koyun olmaktansa
Yeter ki kahramanı ol kendi hayatının figüranlar anlamasınlar
Hayata bir kez gelinir ne anlamı var giderken iz bırakmadıktan sonra