Fırtınalar sırtımda yüküm benim
Yağmurlar bile vuruyor yüzüme acımasızca
Kapıların kapandığı dünyada
Kader feleğe yenik düşmüş sen de onu anla
Kaybolmuşum yok olmuşum kendi dünyamda
Gelmesin kimse arkamdan, anlarcasına
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla