Sen kendince eğlenirken umarsızca,
Ben açtığın yarayı kucaklarım geceler boyunca
Alıp giderim başımı yokluğuna
Pençelerinde parçalatmam umutlarımı sana
Evvelim değildin fark etmez şimdi olsan da olmasan da
Olmayan vicdanına sığınırım sabahlarca
Elbet unutmayı da başaracağım
Mavilere dikeceğim bayrağımı
Yıldızlar yapışacak görkemine
Sen ne dersen de
Sözlerinin yıkıcılığı yalpalatsa da beni
Artık Umurum mu ki
Kula eğilmek yazmaz kitabımda
Sevdama eğilirim bir tek sana sanma
Uçutmaların kanadına asacağım açtığın yarayı
Kucaklayıp senden kalan örselenmişliği
Şahinlerin kanadına besleyeceğim yaşam sevincimi
Vuramayacağın yerden korkusuca
Yelkenim açılacak ılık meltemlere
Onarmayacağım yıkılan köprüleri hoşgörünün koynunda
Külü olmayacaksın meş’alemin
Sana kanat çırpmayacak özlem yüklü güvercinlerim
Kırdırmayacağım ak kanatlarını hoyratlığında
Kanlı buseler konduramayacaksın kulağıma
Hangi resmin olursa olsun gördüğüm
Tüm duygularımı yırttım senden kalan bohçamda
Pişmanlığıma sarınırken kuytularımda
Suçlamayacağım seni hiç kusursuzmuşçasına
Sırtlanacağım ne varsa
Fark etmez artık olsan da olmasan da
06/01 / 2009
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 06:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülçin Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/06/fark-etmez-artik.jpg)
Bu çelişki hem bir odağın merkezinde olmayı hem de o merkezden en ırak diyarlara doğru ayrık iki kolda ilerlemeyi sürdürecekler.
Sevi varsa ve nesnelse eğer,tersi/yüzü çatışkısında bu artı/eksi kutuplar arası ilişkiler hep var olacak.
Neler söylenmeyecek ki?
Bu varsayım,söylenenlerin yoğunluğundan savlanıyor.
Savruluşlara değgin yazılan bunca şiirin içinde aynı argümanlar yok mudur?
Şiir güzeldi.
Bireysel çıkışlarla dolu ruh irkilişleriydi.
Yoğundu.
Ses söylediklerinin sürekli ardında durmaya yeminli gibiydi.
Kutlarım.
Yorumlara göz gezdirdiğimde şiir hakkında yazmak isteyenlerin -Ki çoğunu tanımaktayım- hiç birisinin gerçek aşkı tatmadıkları öylesine belirgin ki... Şair de sevdadan payını alamamış.
Öyle olmasaydı eğer, gerçek sevginin gururla birlikte yaşayamayacağını bilirlerdi.
Gurura sığınmak, çaresizliğini gizlemektir aslında... Sevginin gücü hiçbir şeyde yoktur. İçtenlikli ve art niyetsiz sevginin aşamayacağı engel, ikna edemeyeceği kimse yoktur. Olamazda... Öylesine güçlüdür sevgi...
Duygu akışı ses uyumu şiiri güzelleştirse de şairin yazım kuralları ve sözcük bilgisinin zayıflığı belirgin çıkıyor ortaya... Oysa şairlik dili ve sözcüğü iyi kullanmak sanatıdır. Bilgi yeterliyse özen göstermediği öne çıkıyor ki yayına sunulan bir şiirde bu da bağışlanamaz. Çünkü şiir de sevmek kadar ciddi bir iştir.
Kırdırmayacağım ak kanatlarını hoyratlığında
Kanlı buseler konduramayacaksın kulağıma
Son damlayla valizimize koyduğumuz sıfırlar ile yeni rotaya kırıp dümeni bir veda busesi bırakırız sayfaya, hiç olmayacak olana... Hüzün ve onurun dansıyla işlenmiş harika şiirinizi kutluyorum, sevgimle...
TÜM YORUMLAR (27)