Fark Et-tir-mek Şiiri - Reşat Öztoprak

Bu gün sesimin biraz daha kalınlaştığını fark ettim,
Merhaba diyen bir yabancının sesinde.
Saati sormasından sonraki anlarda,
Rakamlarda izlerken zamanı seni yine özlediğimi fark ettim.
Merhaba deyişin düştü aklıma
Ve sensiz ne denli uzaklaştığım kendimden.
Özlemlerimi o saati soran adamın gidişinde izledim.
Meğer her geçen ne çok senmiş ve değilmiş,
Yaşarken ne çok yaşamadığımı o giden kalabalıkta fark ettim.
Saçlarıma düşen ve sakallarıma sırnaşan akların
Bu gün üşüttüğünü ve yaşlandığımı gösterdiğini fark ettim.
Ne de şımarıktı sokaklar ve ben kimsesiz bir kaldırım,
Olmayışının öksüzlük, yetimlik olduğunu fark ettim.
Gökyüzüne ulaşmaya çalışan sigara dumanımın
Beni giderek daha da sensiz bırakacağını fark ettim...
...ve bir duman daha arz ettim tanrıya,
O'na sövmenin de, saymanın da çare olmayacağını fark ettim.
Neden sürekli sustuğumu fark ettim bu gün mesela,
Merhaba gibi her kelimenin
Beni sana sürüklediğini fark ettim...