22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
Canan ki canda sır kalmış
Vicdan ki sırtı dönük ayna
Ve nefret ekilmişse Nisan’da,
Ne fark eder hepten mutlu olunsa?
Karnı guruldarken karşı komşunun
Açlar kuru ekmeğe bile doymadan
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
'Günün kıymetini bilmek'
tümcesi nasıl bir algı oluşturmuş bilmiyorum,
keşke sadist ve şizofrence gözleri ve yürekleri
kapatacak-karartacak biçimde algılanmasa da gönül
gözü dediğimiz vicdanların açılması mümkün olsaydı.
Sosyal ve duyarlılık temasıyla örülmüş şiirinizi
gönülden kutlarım...
Vicdan dünya hayatına hâkim olaydı şairler duygusal ilham bulmakta biraz zorlanırlardı; fakat bütün şairler mutlu ölürlerdi...
İşten insanlıktan vaz geçtiğimiz için 'bizden sonrası tufan' diyerek bakmaya başlıyoruz her şeye...
Kaleminize sağlık sayın Muharrem Soyek...
Bari çocuk sahibi olmasa kendinden sonra tufana razı olanımız.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta