Canan ki canda sır kalmış
Vicdan ki sırtı dönük ayna
Ve nefret ekilmişse Nisan’da,
Ne fark eder hepten mutlu olunsa?
Karnı guruldarken karşı komşunun
Açlar kuru ekmeğe bile doymadan
Ben patlamışsam fıstıklı dolmadan,
Ne fark eder geçsem iki kapılı handan?
Şaşarım kendime
Hâlâ insanım diye
Yemişken uygarlık adına emek hakkından
Şaşırmışım ne fark eder bendeki manadan?
Bileydik haktan hakka pay etmeyi
Bileydik gönülden sebil sevmeyi
Hele ki vicdan geçeydik acıdan
Ancak o zaman ve her zaman
Epey fark ederdik manası insandan…
Kayıt Tarihi : 15.9.2015 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tümcesi nasıl bir algı oluşturmuş bilmiyorum,
keşke sadist ve şizofrence gözleri ve yürekleri
kapatacak-karartacak biçimde algılanmasa da gönül
gözü dediğimiz vicdanların açılması mümkün olsaydı.
Sosyal ve duyarlılık temasıyla örülmüş şiirinizi
gönülden kutlarım...
Vicdan dünya hayatına hâkim olaydı şairler duygusal ilham bulmakta biraz zorlanırlardı; fakat bütün şairler mutlu ölürlerdi...
Kaleminize sağlık sayın Muharrem Soyek...
Bari çocuk sahibi olmasa kendinden sonra tufana razı olanımız.
TÜM YORUMLAR (2)