Sığıntı eve girdi, ağzında bir fareyle,
Acı çığlıklar vardı inleme sesleriyle…
Ağzında iri fare karnından yakalanmış,
Vicdanımız sızladı, farenin canı yanmış…
Çığlıklar azalmadı, kurtarmak istiyordum,
Kedi bıraksa iyi diye düşünüyordum…
Neyse koştum peşinden, kedi yan odadaydı,
Çığlıklar azalmamış, değişmez tonlardaydı…
Fare şahsıma bakıp yardım dileniyordu,
Rab’bim yardım et, derken gözüm yaşarıyordu…
Dinmeyen bu çığlıklar yürek sızlatıyordu,
Kedi dışarı çıkmış, ses de azalıyordu…
Mutlaka ölecekti fare için üzüldüm,
Yaralı vaziyette, ölümünü düşündüm…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 31.7.2014 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!