İnsanlık bir hasretin gölgesinde alçaldıkça alçalıyor
Uykusu dipsiz ahmaklıklarında kendisinin
Kimi mevzuda bir tilki gibi kurnaz ve sinsi
Ve tuttuğunu koparan halkların
Ağzı açılmaz, efendileri boğazlasa bir bebeği
Bebeğin yirmi yıl sonra
Kendilerinden olmayacağını bilseler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta