Sessizliği sesi ile bozan bir takım tıkırtılar
Ruhları içindeki mutluluğu sanki şıkırtılar.
Sanki mutluluk turları köşe kapmaca kaçışları
Af ve merhamete davetiyeli masum bakışları.
Keşke olsa karnını doyuracak lokma peşinde
Ancak talan edip dağıtmak duygusu içinde.
Aç karnını doyursun diye üç beş lokma versek
Ne olur bir veya iki tane gezinse de beslesek..
Besle ki artsın nüfusu ikiden dört, dörtten sekiz
Kaç adedi bulur bir zaman sonra nasıl temizleriz.
Her girintiye birinin girip de kemirmesinden
Kapanması imkansız delikler belirmesinden.
Merhametten maraz doğar denildiği gibi
Sistemlere zarar ve sonunu da getirir kendi…
Kayıt Tarihi : 27.12.2008 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!