Fare Ve Tarla Şiiri - Tahsin Koç

Farelerin öteden beri, ekini yedikleri bilinir
Bu durum normal bir durumdur!
Ama fare sürüsü, anormal bir durumdur
Sanırım yıl 1971 yılı idi; O yıl bir felaket oldu
Bir sabah uyandık, sürülerce fare var
Tarlalarda dolaşıyor, önceleri çok şaşırdık
Bu kadar fare nereden geldi diye?
O kadar fare var ki, tarlada yürüdüğün zaman!
Karşına onlarca fare çıkar, bir sürü fare görürsün!
Aman Allah'ım, bunca fare nereden geldi?
Sonra bu farelere, alışmaya çalıştık
Daha sonraları, tarlada ekine zarar verince
Hepten şaşırıp kaldık!
Köylü çaresiz kaldı, bir türlü önleyemedik!
Artık kediler, köpekler, evleri beklemiyor
Hep tarlalara gidiyor, fare avlamak için
Halk kendince bir çare üretiyor
O zaman dediler ki, farenin inlerine (deliklerine)
Su bağlayalım, su fareleri ininden çıkarır!
Halk su yakın olan tarlalarına, su bağladı
Bu sefer fareler, dışarı çıktı!
Halkta onları, öldürmeye başladı ama nafile?
Çünkü binlerce fare var, durmadan ekine zarar veriyor
Bizler adeta tarlalarımızda, fare bekçiliği yapıyoruz
Elimizde uzun sopalarla, fareleri öldürüyoruz
Veya elimize taş alarak, taşlarla vuruyoruz
Bir türlü önleyemedik!
Belli ki Allah c.c ‘un bize bir cezası!...

Bir Gün Babam Beni Hodemez diye bir semt’teki bir tarlamıza gönderdi

Orada, on bir dönümlük bir tarlamız var
Git bak fare, o tarlaya zarar vermiş mi diye?
Gittim tarlaya baktım, çok üzüldüm!
Ekinin üçte ikisi yok olmuş, tarla adeta saman yolu olmuş!
Fareler cirit atıyor, kendilerine yollar, caddeler yapmışlar
Çaresiz kaldım oturdum, farelerin ekine nasıl zarar verdiklerini izledim
Önden bir kaç fare geldiler, başakların sapından tutarak
Aşağıya doğru, yani kendilerine doğru çektiler
Ağızlarıyla başağı dibinden kopardı, ekinin sapı başak sız kaldı
Diğerleri de başakları bir yere istif etti, yani bir araya topladı
Başka birisi geldi yere yattı, dört ayağını havaya dikti
Diğerleri de başakları getirdi; O ayakların arasına istif etti
Farenin ayaklarını arası başakla dolunca, üç fare geldi
Yatan farenin kuyruğunu ağzıyla tuttu
Diğeri de onun kuyruğundan tuttu, diğeri de onun kuyruğundan tuttu
Sürükleyerek götürdüler
Taaa.. İnlerinin ağzına kadar, oradan da inlerine taşıdılar
Ben şaştım kaldım insanlar gibi, imece usül'ü çalıştılar
Geldim olayı; Babama anlattım!
Babam dedi ki; Oğlum maalesef öyle!
Babam dedi bu olay Allah'ın bize gönderdiği bir ceza veya felaketidir.
Ertesi yıl tarlaların belli yerlerinde, öbek, öbek ekin bitmeye başladı
Farelerin yiyemediği fazla stoklar, ertesi yıl topraktan fışkırdı çıktı
Tarlaya iyice baktığın zaman, fare yuvalarından fışkıran ekinleri görürdün
Biz bunları yaşadık gördük
O yıllarda birde Çekirge sürüleri tarlaya zarar verdi onuda gördük

Fare konusunu işlerken aklıma Erzurumlu Sümmani Babanın Fare Şiiri geldi Sümmani Baba Fesini yıkamış taşın üzerine sermiş Fes kuruyana kadar uyuklamış Uyandığında Fesini bulamamış sonunda Fesini ararken farenin ininin önünde Fesini büyük bir taşın altında bulmuş ama; Fesi fareler delik deşik etmişler
Yani kemirmişler Fes kullanılmaz bir hale gelmiş bu olaya canı sıkılan
Sümmani Baba sazının tellerine dokunarak; Bu şiir yazmış
Sözleri hatırladığım kadar şöyleydi

FARE ŞİİRİ

Sen de bildin ben bu derde düşmüşüm
Hükmedip üstüme gelirsin fare
Isıtmanın alevinden yanmışım
Zemmedip üstüme gelirsin fare

Görmedim sen gibi kalbi pahılı
Mevlam sana vermemiştir akılı
Görmez misin burada bunca tahılı
Yedin de fesi mi gülersin fare

Zalim nereden de geldin bu dağa
Gözlerin bakıyor sol ile sağa
Sanki kar eyledim geldim ben bağa
Yedin de fesi mi gülersin fare

Kediler kalbinden seni dilerler
Seni yer de ağzın burnun silerler
Köye gitsek üstümüze gülerler
Yedin de fesi mi gülersin fare

Zalim bu dağları sen nereden aştın
Sen de benim ile bade mi içtin
Sümmani Dede'ye düşman mı düştün
Yedin de fesi mi gülersin fare

Tiran – 22.02.2020