Fare.. Şiiri - Hüseyin Demircan

yıldızlar hüzünlü ışık saçıyor
bu akşam huzur yok uykum kaçıyor
mutfaktan canhıraş sesler yükselir
rakibi görünce kedi kaçıyor

örtmedim kapıyı çıktım dışarı
bu evden kurtulmak büyük başarı
çok şükür dolaptan aldı kaşarı
azıcık ekmeği yedi kaçıyor

iyi kafa tuttu koskoca deve
et kemik veririm ben seve seve
cadde boyu kovup dönüyor eve
hırsıza bir hav hav dedi kaçıyor

kovsada melunu girmem içeri
kor gibi tutuşup yanar içeri
tetanoz eylemiş komşu üç eri
dişleri kulağa gedik açıyor

tedavi olsanda denmez yaşadı
sağ kalan kimsenin çıkar haşadı
bir fare sebebi hatun boşadı
şu beni orta yer kodu kaçıyor

korktunsa ben gibi çıkaydın dama
gavur yezit kızı sapladın kama
bu kalp ilk göz ağrı unutmaz ama
zamanla ateşi odu kaçıyor

neyleyim saçların buğday başağı
isterim bir bulut bir gökkuşağı
gözümden boşalır baştan aşağı
damlalar yanağı yudu kaçıyor

acaba ben nasıl sabah edeyim
belayı bulmuşum kime ne deyim
çit üstü atlarken meliyor beyim
koyun sayıncası tadı kaçıyor..