Farazi Dram Şiiri - Ege Erkek

Gözyaşlarım ıslattı sancılı yüreğimi, sende kelimeler hep farazi.
Ben (Selvi) bir pire için yorgan yakan biri gibi asabi.
Sen Hakkâri, ben Süryani bir galaksi.
Şimdi kendini ateşe attın ey karşımdaki!

Bir masal değil bu, kusurlarla dolu bir dram.
Maça Beyi gibi kurulsan da çorbama ekmeğini bandırtmam.
Ölün ortada kalsa bile aldırmam.
Bilhassa ruhumu bedenimden işkenceyle çekip almaya çalışmışsan.

Taziyeevimde buz gibi rüzgâr esintisi...
Dik duran Selvi'yi yerle bir edemedi.
Unutma, kurşun sıkıldığında lanet okutur.
Sanılanın aksine ölümün çürümeye yüz tutan ruhumu huzura erdiren bir olgudur.