Farazi Şiiri - Alperen Polat

Etimden dilime süregelen bir sancı bu,
Lekesinde kalıcılaşmış izlerim var.
İfa etmeye nazır beyanlarımdandı şuh.
Rayihasında sarhoş olduğuma şahidim var.

Yüreğinle görürsün gözünle baksan da,
Demişti sahil kıyısında yalnız bir ihtiyar,
Dizlerinde sıkıca saklıyor avcunu,
Bastonunun desteğiyle kalktı ayağa,
Avaresin dedi genç, elini açarak.

Baştan sona acıtan bir ses tonu
"Akideydi, inanca müteallik bir şeydi şeker."
Zihnimi henüz başlamışken pusta buldum.

"Kudüs, Yeremya'da seni görüyordu oysa
Ben, seninle insanlık arasında,
Aşılmaz bir bağlantıda boğuluyorum
Çarmıha değil, insanlığa çakıldı İsa
İnsanımın gözünde çok fazlasın,
İnsanlığıma göz dikme"

İfadesi yazıklanma, sesi ağlayan bir çocuk
Fehminde aşka küstü, kelamı Hak'ta,
"Ey sevgili, seni benden başkası görmedi."
Mektubun sade son cümlesindeydi nokta.