Ladin’in mavi okuyla vuruldu yürek…
Yeşil bin bir yüzüyle,
En baş köşeye,
Kurum kurum kuruldu,gönüllerde…
Kutsal kayın ormanları gülümsedi,
Steplerin çentikli yüzünde…
Dalları,
Yaprakları yalayan meltemin,
Esintisi vardı,âyin davullarında,
Nağmelerinde…
Ardıç,köknar,
Çam kovuklarından doğardı,
Kıpçak bebeler,
Efsânelerde…
Sayılırdı,yalnızlığını yaşayan kuru ağaçlar,
Dağ başlarında,tepelerde…
Zaman rüzgârı uğuldadı,
Hükmetti binlerce seneye…
Yitirdik bilgeliğimizi,
Altımızdan kayıp gidecek mi bu yurt,
Ülke…
Hatırlamak için ağaçları,
Koyacak mıyız fânusların içine?
Camdan kafeslere…
27.07.1996
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 12.6.2006 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!