Fanus Şiiri - Serdar Acar

Bir yalnızlık fanusunun içindeyim, çırpınıyorum ama kurtulamıyorum
Düşünceler eşlik ediyor ruhumu sarmalayan çaresizliğe
Bir koltuk, bir sigara, bir pis kül tablası, bir de anılar
Gözler, ah o gözler anlatıyordu her şeyi
Her şeyin bittiğini
Sevginin yerini alan ayrılma isteğini
Bir yağmur damlasının yapraktan aşağıya kaydığı gibi
Ani, hızlı ve pervasızca kaçışlar

Beni sorarsan tek başımayım bir sandaldaki balıkçı gibi
Israrcı değilim kıyıdaki martılar kadar
Kızgın lavlar akıyor damarlarımda
İstila edecekler kalbimi
Savaşmak ya da kaçmak boşuna
Zafer onların biliyorum.