330170211351613
çiçeklerini derdiğim bahçeler
sokaklarını terkettiğim
evler gibiyim
kocaman boşlukla
uyandım her sabah
kedilerin ip oyunlarında
acemi cambaz
sokakta haylaz rüzgar
oldum
ayarsız bir ayaktım ben
tüm paslar
kendi kaleme
acemi ellerim var benim
edemem onlara tek kelime
ölçülen
değer biçilen
ömrüm var benim
saniyeler
ve hafızalarda yer edinen
küçük sözler sektirdim
çatladı asuman
kuşlara hissettirmedim
camı kırılmış fanusun
kalbim aydınlık değil
Kayıt Tarihi : 4.12.2018 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!