Fantastik Pastoral Şiiri - Ekrem Bozkurt

Kırılıp gökyüzünden,
Masmavi
bir parça
düştü, önüme.

Ürküttü karıncaları, kertenkele yavrularını
ve sustu bir anda, tüm kuşlar.

Kanadı kırıldı anıların,
Onun için yoklar; ortalıkta.

Yaladı yüzümü; hırıltılı bir köpeğin ılık nefesi gibi,
Sıcak, rüzgâr.

Hangi talan.
Kim kırdı, gök-yüzümü.

Gölgelendi hüznümü yeşerten güneş.
Karanlık gözlerime ay ışığından bir parça yakamoz bulaştı.
Bir deniz, çanağında; hırçınlaştı.

Ve okyanus…katran karası bir petrol tortusu.
Kustu, yediği ölü balıklarını.

Yaşamın anası.
Ölmüş diyorlar.

Kuşlar tarafından
Geceye çekildi ağaçlar.

Büyüyor kalbi delik bir hilal.
Kalbi düzensiz atıyor; hastanın…

Ve… Ölse;
Bir mezarı olmayacak.

-Merhumu, iyi bilirdik.-

İzmir-Ağustos-2009