Duygular karışınca, sular durulurmuş
Akıllar karışınca, aydınlıkta kaybolunurmuş
Biliyorum, ben beni anladığım gün
Bitecek içimdeki sürgün
Kendimi aynalarla barıştırdım
Anıları birbirine karıştırdım
Beni bende soruşturdum
Aklımı kalbimle kavuşturdum
Bir inanç doğdu yarınıma
Bir sevgi düştü sağ yanıma
İki cihan aydınlandı sonuna
Sevenlerin girdim koluna
Yürüdük, yürüdük, çağlar boyu
Gelmedi bir türlü hayatın sonu
Sonsuzluk yaşandı büyük aşkla
Aydınlandı hayat büyük şavkla
Benden bir duygu kaldı yarına
Yarınlar çağladı sevgi çocuklarına
Savaştan savaşa esir düştü çıkar
İki kelepçe yetmedi, demir parmaklıklar
Gıcırdayıp durdu derin karanlıklar
Gün doğurdu hep aydınlıklar
Ölüm sancısı gelmedi artık
Dirilerle ömür boyu yaşadık
Bükülmüş dizler cevhere âşık
Titreyen ellerde altın kaşık
Sağır kulaklara inanç barışık
Kalmadı dünyada hiçbir şek karışık
Sen, sen ol seni bırakma
Ben, ben oldum gir koluma
Ayrı kafalar, ayrı kalplerde olsa
İnsanlıkta buluşurlar hep nasılsa
Fantastik film değil bu rüya
İnsanın insanla yaşadığı bir dünya
02.12.2011 – İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 2.12.2011 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anıları birbirine karıştırdım
Beni bende soruşturdum
Aklımı kalbimle kavuşturdum
Bir inanç doğdu yarınıma
Bir sevgi düştü sağ yanıma
İki cihan aydınlandı sonuna
Sevenlerin girdim koluna
Yürüdük, yürüdük, çağlar boyu
Gelmedi bir türlü hayatın sonu
Çok güzel yüreğinize sağlık üstadım saygılar...
kutlarım
namık cem
İçinde bulunduğu koşulları düzeltmek insanın başat görevi.Var olanı yenilememiz için çokça fırsata sahip olduğumuz da başka bir gerçek.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
İnsanoğlu, elbirliği ile yaşadığı dünyayı, yaşanmaması gereken dünya haline getirdikçe sanki bir fantastik ülke, dünya görüntüleri çıkıyor ortaya...
Kutluyorum sayın Mehmet Çoban..., kaleminize sağlık ...
TÜM YORUMLAR (13)