İçtikçe geçecek sandığım kadar...
Sevdikçe gelecek umudum olmamalıydı.
Bu tüm fantastik hikayelerin başlangıcıydı.
Bir kahraman edasıyla herkesi kurtarmaya gittin.
Ben esirken sensizliğe.
Ruhum 20 km uzağa doğru uçsa da.. Sana doğru...
Bir adım gelmekten yanına...Çok korkuyordum.
Öyle ya... Kızardın yine bana.
Bir tek ben mi vardım dünya da?
Yaşadığımız şehir uzak olsa da...
Ya ikimiz de sevmeseydik diye şükrediyordum.
Kaldı ki sevmemiştik zaten.
Sevmiştim.
Hayal Çankay
Kayıt Tarihi : 12.7.2012 04:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayal Çankay](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/12/fantastik-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!