Fantasia Şiiri - Adem Akpınar

Hani diyorum eskiye dönüş olsa
Çocukluğumuza dönsek.
Sokaklarda oyunlar oynadığımız zamanlara
Dizimi dirseklerimizi kanatsak.
Kafasını yarsak taşla karşı komşunun piçinin
Güzelce bir sopa yesek sonra annemizden yine...
Yapacak bir şey yok; tek sığınağımız olan
annelerimize gitsek geri; söz versek bir daha üzmemeye.
Dışarda oynarken üşensek de yine
tuvalet yerine ya bir ağaç yahut bir duvar
dibine ya da altımıza işesek.
Bir dayak ve bir sığınak daha...
Büyüsek... Değişmesek...

Okula başlasak
Evde yine o telaş olsa.
Biz ağlasak, okula gitmesek;
Doktorumuz, psikoloğumuz, beslenme
uzmanımız annelerimiz yetişse ilkokul öğretmenlerinin imdadına
elma şekeriyle, patates kızartmasıyla ikna etse bizi
Neden sonra yine, evden okuldan kaçsak
Oyun sadece
Sadece oyun oynasak
Tek derdimiz çorumuz
Kanattığımız dizlerimiz olsa
Büyüsek... Değişmesek...

Olduğu gibi olduğumuz yerde
Dertsiz tasasız yaşasak
Umursamaz olsak.
İkiyle ikiyi çarptığımızda çıkacak sonuç
umrumuzda olmasa mesela.
Büyüsek... Değişmesek...

Sigaramızın bittiğine üzülsek de
Yeniledim mi cepteki sigarayı
Keyiften dört köşe olsak.
Bir nesef daha çeksek derinden
Ta derinden hissetsek sevgilimizi,
Sigaranın tanık olduğu anları geçirsek içimizden
Bu bize büyük mutluluk verse.
Güvende hissetsek kenidimizi
Sırf sigaramız var diye..
Büyüsek... Değişmesek...

Biz Türkiye'nin Brezilya'ya yenilmesine
Kadınlarımız fasulyanın neden hala
pişmediğine üzülse.
Biz tavla atsak,
Kadınlarımız dedi-kodu yapsa.
Biz politika konuşsak,
Kadınlarımız doğacak bebeklerine
Patikler örse...
Büyüsek... Değişmesek...

Boş versek hayata.
Billuriye dükkanında
Kırılan kristallerden bize ne desek
Melkisedek.
Ölenlere mesela: 'İnsanlar ölür...'
deyip geçiştirsek.
Uğraşmasak parayla pulla; hayatla!
Hayat da bizimle uğraşmasa...
Büyüsek... Değişmesek...

Gülsek.
Yapmacık değil ha,
İçten, samimi bir kahkaha
patlatıversek iki laf arasında.
Büyüsek... Değişmesek...

Çok zengin olmasak
Fakir de olmasak hani
Karınca kararınca olsa herşey
Eşit olsak.
Eşit çakırkeyif olsak mesela.
İçtiğimiz rakı aynı oranda yaksa genzimizi.
Eşit içsek ardından suyumuzu...
Büyüsek... Değişmesek...

Şarap tadında bir şarkı olsak yıllanmış
Birbirimizin dilinde birbirimiz
Gittikçe güzelleşen...
Büyüsek... Değişmesek...

Güller hiç solmasa
Soluncaya kadar değil de
Biz ölünceye kadar sevsek gülleri
Onların da dili olsa
Aşk şarkıları söyleseler bizim dilimizde
Büyüsek... Değişmesek...

Yalnızlık lügâtimizde olmasa.
Hep olsa yanımızda sevdiklerimiz,
Yarimiz, dostumuz, ailemiz...
Büyüsek... Değişmesek...

Ağlamasak hiç.
Hep gülsek.
Öldüğümüzde bile şarkılar söylense
Alkışlarla, gülen suratlarla yollasak
Cesetlerimizi o güzelim, o toprak gibi
Toprak kokan ebedi yolculuğa.......
Tadına varsa cesedimiz toprağın
Toprak da cesedimizin...
Büyüsek... Değişmesek...

24/tmmz/2002
Adem Akpınar