Fanny Şiiri - Hasan Kutsal Eker

Akşamlar uzun olur bu kentte
Sabahlar sarhoş günlere gebedir
İnsanlar taşınır meyhanelerden alay alay
Sen sarhoş bir çocuğun düşlerindesin
Sen benim düşlerimdesin Fanny

Gemiler vardır limanlarında
Anlamsız seferlere çıkar gemiler
Sen yolcusun ben yolcuyum Fanny
Şarkımızı söyler denizler

Birileri nasıl da eritti yavaş yavaş
Kanlı bir mavide boğuldu düşlerimiz
Suçum sevmekti şu kör olası dünyada
Kırdılar sana uzanan kollarımı
Yüreğim bir avuç kül oldu orada

Ben bir perşembe akşamı ölecekmişim
Bir bıçak saplayacaklarmış sırtıma çaresiz
Dün falcı söyledi Fanny
Kapınızın önüne düşecekmişim
Kanıma gireceklermiş kadın yüzünden
Aşk yüzünden, senin yüzünden Fanny

Kurşunlar yağacakmış şubat yağmurlarına inat
Biliyorum ilk kurşun bir mavzerden çıkacak
Kirli perşembelerden arta kalan
İğrenç bir gün doğacak ardından
Her kurşunda adını diyeceğim
FANNYYYY

Sen arıtılmış bir çakıl taşısın kıyılarda
Ben yasaklı düşlere tutkun bir yürek
Ak düzlerdeki sevdalı sözcüklere takılıp kalan
Ezgisi ağlatan bir türküde nakarat çaresiz
Kanlı bir el çalacak kapımı apansız
Birer birer kurşunları sayacağım
İki
Fannyyy

Bir yıldız kayıyor mu? Akça bulutlara karşı
Bil ki Tanrı kendi kendini vurdu
Bir yaprak gibi düşecekmişim
Kuşlar çığlık çığlığa inecekmiş göllere
Üç diyecekmişim
Fannyy

Hava kurşun gibi ağır
Güneş öylesine uzak ki şafağa
Kör karanlıkta adım sorgulanacak
Acımasız bir tetikle çırpınacağım
Dört diyecekmişim
Fa… Fa… Fanny

Karanfil solacak şarkı susacakmış
Alev alev yanarken ufuklar
Kahrolası bir kuytuda tükenecekmişim
Havasız, susuz dahası sensiz
Beş diyecekmişim
Fa… Fa… Faaaa!