Fanisin Fani Şiiri - Tuncay Akdeniz

Nice sultan murat almadan gitti
Bu dünya kalmadı fanı insana
Esir-i gurbeti hep talan etti
Eyyubû sabırla döndü Rahmân'a

Misafirsin kendin salma efkâra
Sabır kıl Mevlâya düşmeden dara
Gerçek aşık isen sevdiğin yâre
Hakk dilerse herşey gelir imkana

Vefası yok sana çarkı devranın
Nerde tacı tahtı han Süleyman'ın
Tarihde bir adı kaldı Lokmanın
Ehli hakikat ol uyma şeytana

Seyret alemini ders al ibretten
Sakındır dilini şerri gıybetten
Yılanda hoşlanır tatlı sohbetten
Alet etme nefsi habis düşmana

Zahirde görünen kamil insan ol
İncitme gönülü ehl-i irfan ol
Hakkın hanesine daim mihman ol
Dünya'da kalmadı varı karun'a

Kul Tuncay faniler değil ebedi
Dileğim çökmesin gönül mabedi
Can veren canı'nı alırım dedi
İki taş bir mezar kalır cihana