Fani Dünya Şiiri - Halil İbrahim Gemici

Ne kadar da bağlanmışım şu fani hayata
Hiç mi düşünmezdim acaba
Bir gün kavuşacağımı Hakk'a
Hakk'ın karşısında duracakken kendi safımda
Saplanmışım dünyevi şeylere,ihtiraslara

Her şey gelip geçici bu dünyada
Ebediyete ulaşma fırsatı dururken
Neydi ki acaba kavga gürültüm
Dünyanın kimseye kalmayacağını bildiğim halde
Kime,kimlereydi ki kötü lafım,sözüm

Ne vakit ki ölümü hatırlasam
Sarıldım dine,imana
Yunus sadece Allah aşkı için çırpınıp dururken
Allah'a kavuşmak umuduyla yaşarken
Benim her şeyim bir menfaat uğruna mı olacaktı
Kibirli nefsim yalnız ölüm surlarında gezerken mi Allah'ı hatırlayacaktı

O gün geldiğinde
Allah'ın karşısına hangi yüzle çıkacağım
Pişman olsam da
Edecek mi sanki fayda
Boşa geçen bir ömür duruyorken karşımda
Neyin,nelerin savunmasını yapacağım

Kızıyorum kendime hem de çok
Evliyaullahlar dahi ağlarken Allah korkusundan
Neyime güveniyordum da ben
Geçilmiyordu havamdan
Fani olduğunu bile bile hayatın
Neden giriyorum şu günahlar batağına
Geçici olduğunu bildiğim şu hayatta...