hayat son bulacak,
can çıkacak bedenden...
soğuk bir taş gibi,
yığılıp kalacağım orta yerde...
kabre koyacaklar, ve sonra karışacağım,
toprağın en ince zerresine,
öyle ise doya doya yaşamalıyım,
ömrün her anını...
kimseyi üzmeden, kimseyi kırmadan...
hiç bir mazlumun ahını almadan...
nasıl olsa mum gibi eriyip biteceğim...
bir gün ölüp gideceğim nasıl olsa....
Kayıt Tarihi : 4.8.2009 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!