Ağlayarak ben bu dünyaya geldim,
Yoruldum yollarda yarıda kaldım,
Kopardı dalımdan açamadan soldum,
Neyine güvenim fani dünyanın,
Anam ninniyle beni uyuttu,
Çok çileler çekti dertle büyüttü,
Ayırdı bizleri gurbete attı,
Neyine güvenim fani dünyanın.
Dertler deryasına götürdü ekti,
Meyve veremedim kopardı söktü,
Fakirlikte benim belimi büktü,
Neyine güvenim fani dünyanın.
Fani deniliyor senin adına,
Yaşadım bunları baktım tadına,
Acıma bilmezsin gelmez yadına,
Neyine güvenim fani dünyanın.
Oktay'ım ben de usandım senden,
Dolaşır peşimden ne ister benden,
Sanma yaşıyorum ölmüşüm dünden,
Neyine güvenim fani dünyanın.
ÇANAKKALE(1998)
Oktay GüngörKayıt Tarihi : 7.2.2009 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!