Fâni Şiiri - Utku Temizkan

Huzur kokan mevsimlerde hüzün doldum,
Yalnızlığımda uzak diyarlara savruldum.

Sonsuz yollarda gide gele gezgin oldum,
Sevdadan çıkmış bir yangınla kavruldum.

Dilim varmaz, aklım da hayalim de almaz;
Biliyorum bu kıvılcımdan geri bi’ ben kalmaz.

Zaman tükenir, tükenir ama asla durmaz;
Gözlerin silahındır ama bana vurmaz.

Yalanlar, yanlışlar hakikatte tükenir;
Akıl düşünür ama yalnız seni bilir.

Öyle ki aydınlığım karanlığımla bir,
Sensiz geçecek ömürdür bana kabir.

Susturma dilini, ver elini, çevirme gözlerini;
Bırak hapsedeyim kendimi kurtarayım seni.

Tüm umutlarım senin düşünle kâni,
İzin ver esaretinde can bulsun şu fâni.