Gideceğini bilmeden
girdiğin bir fotoğraf karesinde,
zamanı gelip
gittiğinde kalanlar bekler sırasını.
Devreden anılar
kalan fotoğraflarda canlanır.
Gülümseyerek baktığınız bir anda ölümsüzleşirsiniz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta