Fani Şiiri - Behzat Yel

EY FANİ

Bir 'leyl' olur gönlüm güneşe hasret.
Tıkanır nefesim, Rabbim yardım et.
Farketmiyor mekanlar, içimde gurbet.
Bir sen mi çarmıhtasın Ey Fani sabret...

Gezerim dünyayı bulamam dermanı.
Kırık kalemle yazmışlar gönül bu fermanı.
Yedi düvele duyursam da ben bu amanı.
O'nda saklıdır Ey Fani , şifanın zamanı...

Öyle içli bakma yavrum, gözlerini kapat.
Bu dertli babanı, Arap pazarlarında sat.
Lokmanlarda gezer dururum,boş zanaat.
Mevla var Ey Fani , yakındır vuslat...

Umudun adısın yavrum , dillerde dua.
Dolaşır ismin her gece yedi semada.
Bir 'fıstık parçasıyla' olur mu hiç veda...
Umutsuz olma Ey Fani ,Hüda var Hüda...

Sen bakma babana olsa da bir mecnun.
Mecnunda aranmaz terbiye ile kanun.
Bu dert için hazinelerini verir Karun.
Zenginiz Ey Fani , onların olsun hümayun

Yaman olur geceler ,vurur bam teline.
Gönül konuşur artık, zincir vurulur diline.
Bu dünyada gamı verirler de paslı eline.
Köşkler hazırlarlar Ey Fani , Ahiret İl' ine

Öpsem uzaklara dalan kapkara gözü.
Cehennem kıskanır yüreğimdeki közü.
Rabbim isyan saymasın, korusun 'özü'.
Ferahla Ey Fani, ' Allah ' söyler son sözü