Falcı kadın giderken... Şiiri - Leyla Işık

Akşam vakti seninle sensiz indim sahile…bir demet çiçek aldım, uzattım hiç tanmadığım birine. Önce şaşkın şaşkın baktı…sonra aldı. Kokusu yayıldı ellerimden çimensi gözlerine.
Kimbilir…
Beklediği sevgiliye benzetti belkide. Bakıştık. Gülümsedim…gülümsedi. Daha da açtı çiçekler ellerinde. Bir avuç sevgi bıraktım yüreğine.
Kızma sevdiğim,
Kızma…
Sevgimizi parçalayıp çoğalttım yabancı yüreklerde. Sonra, yürüdüm… yürüdüm sahil boyu,olta atan insanlar gördüm düşlerine…Ben oltasız yemledim denizi.
Sevindi kaya kovuğunda ağlayan bir balık. Süsleyeceği içki sofrasından kurtulunca…

Geceye hazırlanıyordu İzmir,yanıp yanıp sönen elbisesiyle yine.Uzanıyordu ışıklar Karşıyaka’dan Göztepe’ye kavuşmak istercesine…buluşup ayrılıp,sevişiyorlardı denizin derinliklerinde. Demir atmış yük gemileri,sessiz denizi dinliyorlardı.

Sevdiğim…bu kez gözlerim denizin derinliğine değil,gözlerimin derinliğine deniz dalıyordu.Çoktan öpmüştü gün giderken denizi o mavi gözlerinden.Gümüş rengi ışığıyla okşarken denizi Ay, gülümsüyordu.Rüzgar tarıyordu saçlarımı…

İki genç sevgiye dolanmış öpüşüyorlardı soğukta.
Dünya umurlarında değil,
Ne güzel sevdiğim,
Ne güzel!
Umurlarında değil! …

Ellerinde baklaları…dallı güllü şalvarları…çıplak ayakları… yazgılarını başlarına bağladıkları yazmalarıyla falcı kadınlar….Dolaşıyorlardı sahili boylu boyunca

Boğaziçi’nden? …
Kuruçeşme’den? …
İzmir’in neresinden kimbilir….
Kimbilir neresindendiler.

Biri zorla aldI elimi,kırlarda pıtrak avuçlarının içine. Bilecekmiş geleceğimi…

Abe falına bakayım güzel kadin!
İstemem senden metelik…
Seni sevdim bak ha!
Rahat bırak elini,avucumun içinde,
Bak nasıl
Geçmişini…geleceğini.
Döktüreceğim sana…

Göz göze geldik iki kadın…..kıramadım onca ısrarlarını. Rahat bırakınca elimi avucunun içine,döküldü dallı güllü şalvarından güller,sevincinin içine. Sıralıyordu kadın,ezberinden sözcükleri birer birer.Diz çöküp önümde…..

Dalmışım

Yarı gerçek,yarı yalan sözlerine.
Anlamıştı sanki,
Yaşlarımı göstermeden ağladığımı
Sustu.
Konuşmadan baktı,
Gözlerimin içine bir süre öylece…

Göz göze geldik iki kadın…
Yangınından olsa gerek
Kocasının mühürlediği bağrından
Iki düğme çözmüş….
Yayıyordu kokusunu bağrının baygın baygın.

“Saçların günbatımı gibi
Ne güzel ellerin Hanımım…
Sevdalısın belli
Pırıl pırıl bakıyor gözlerin
Ama
Biraz kırgınsın…biraz kızgın
Özlüyorsun sevdiceğini
Okuyorum yüreciğinden.”

Bakıştık
Belli belirsiz bir gülümseme geçince dudaklarımdan,bu kez çıkardı baklaları cebinden.

“Bu sevincin olsun…
Bu üzüntün…
Bu sevdiceğin,
Bu da sen…
Aaa
Az kalsın unutuyordum
Nazar var üstünde senin,
Bu mavi taş ta nazar olsun…”

Bir bir bıraktı adlandırdığı baklaları avucuma. Son anda,eski bir jetonuda okuyup,üfleyip

“Biliyorum
Haber yollamak istersin sevdiceğine,
Haber almak ondan…
Hadi dilek tut”
Diyerek,
Uzattı ellerime.

Zaman nasıl geçmişti anlamamıştık. Fallaşmıştık iki kadın sahilde, dost olmuştuk. Bilinmeyen bir nedenle…
Topladı baklaları yerden “ nazar değmesin sevdanıza “ deyip mavi taşı verdi.Arkası dönük söyleniyordu hala….

“Ben hep bu saatler buralardayım
Sıkılırsan gelirsin artık…
Sağlıcakla kal! ..emi
Haa bak, Unutmadan söyleyeyim
Üzülme!
Üç vadeye kalmadan
Arayacak seni sevdiceğin,
Arayacak….

Geceye karıştı sesi.
Kaybolurken gözden.
Sevdasıyla büyüdü gölgesi
Falcı kadın giderken……..

Az kalsın unutuyordum Sevdiğim...Bu gün hüzünlenip vapurlara iskeleden

Ağlamadım…
Ağlamadım Sevdiğim.
Koşmadım,
Kaçırdığım son otobüsün peşinden….

Leyla Işık
Warner Robins-Georgia