Falcı Şiiri - Behcet Gültekin Ertan

Dün akşam düşte gördüm seni,falcı
Ellerim avuçlarındaydı,
Bu çizgiler bu kıvrımlar dedin,
Bir kula, kül olduğunu gösterir senin

Falan dağda filan mağara var ya,
Gideceksin şu verdiğim arpayla.
Orada bir şafak bekle.
Seslenirim gelirsin, şu sihirli değnekle.

Yedi mevsimde,
Yedi iklimin büyücülerini dolaştım.
Elimde çiçek açtı verdiğin arpa,
Bulamadım mağaranı,
Ne filan dağda, ne falan dağda

Oturttu dizlerinin dibine,
Okşadı yüreğimi
Bak dedi. Şimdi dinle.
Nasılda arayıp, soruyor seni.

Saçından üç tel dedi.
İçtiği sudan yedi damla.
Karıştırıp kaynattı, kocaman bir kazanda.
Sihirli değneğiyle havada bir yay çizerek,
İşte dedi bir kadın, sevdiğin olsa gerek
Yaklaş. Şu kırık aynaya bir bak!
Ayaklarında çarık, sırtında aba, geliyor ağlayarak.

Yalan falcı. Yalan bütün söylediklerin.
Benim. O senin gördüğün yolcu benim...