Falandı,filandı

ben sustum,sen konuştun
konuşmak ne kelime coştun taştın,
ben sustukça,sen ikimizin yerine de konuştun.
yıllardır,söz gümüşse sukut altındır dedim sustum
susmak çare sandım,gamıma kederime,
razıydım elemime,kısmetsiz kaderime,
ben sustum,ben sustukça sen azıttın
her sözün zehirdi,zemberekti
en bigane halin bile sanki gizli bir hakaretti.
yetti be zalım,yetti
bıçak kemiğe dayandı,
sana harcanan emek,zarardı,ziyandı
sana hırsım,içimde susturulmuş figandı.
her halin yalandı dolandı,
mazeretlerinse hep falandı,filandı
gönül sonunda usandı,
Keremcesine yandı ha yandı...
işte böyle bir ömür,
falana filana
boşuboşuna harcandı
ne külü,ne de heyecanı kaldı...