1942, Sorgun (Yozgat)
Sen falancanın çocuğu oynayan
Bisikletin, oyuncakların güzel
Ellerin tertemiz sabun kokar
İmrenirim.
Kıskanç mıyım? ne gezer
Benim olmadı hiçbir şeyim
Elimi kanatarak at yapardım söğütten
Ata binerdim.
Ben çocuk saati dinelemeden uyurdum
Hikaye anlatırdı anam geceleri...
Keloğlan padişahın küçük kızını alırdı
Avunurdum.
Ama şimdi anlıyorum ki...
Padişahın küçük kızını ancak sen alabilirsin.
Kayıt Tarihi : 29.11.2002 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!