Falan Filan Şiiri - Perinur Olgun

Onu mu?
Aslında hiç sevmedim ben...hiç...
İçimdeki çocukluktu belki..
Yağmurdaydı suç.
Yağıyordu..
Canım da sıkılıyordu..
Rüzgâr esti sonra...
Karşıma çıkıverdi birden..
Üzerinde mavi bir gömlek vardı.
Gözünde gözlükler..
Gülüverdi.. güldüm.. gülüştük birden..
Sensiz olunmuyor dedi…
Geldi kıyısına kondu gönlümün..
Deniz de maviydi..
Gözlerine baktım denize bakmış gibi oldum..
Gönlümün uçurtması uçtu aniden..
Kokladı saçlarımı gülü koklar gibi..
Kimse koklamadı sevdiğini öyle..
Dünya döndü gökyüzünden yüzlerce boncuk dağıldı yeryüzüne…
mavili kırmızılı sular..
Serin sular döküldü şelalelerden…
yeryüzü cennet oldu..
Aslında hiç sevmedim ben...
Biliyordum gideceğini..
Bir aşktı elimde kalan.
Boncuklardaydı suç..
Bir de denizde, bir de bulutta, havada, kalbimde falan filan...