Falan Filan Şiiri - Hilmi Mıynat

Gidişini seyretmek rüzgarda savrulan dumanın.
Sevimli sevimsiz hayallerin, seyrine dalmak
Yitik parçaları bulma telaşesinde
Umutsuz bekleyişleri damla damla tüketmek
Ve damla damla tükenmek bitap karartılar arasında.
Tavan arasında bırakmak çocukça düşleri
Takibine düşmek kayıp solukların.

Ne kal demek evla soysuzluğunda ayrılığın,
Ne de seslenebilmek ardından
düşler durağı dolmuşunun.
Kelimeler parmaklıklar arkasına saklanmış
Güneşin batışını izlemekle meşgul.
Düğüm düğüm sözcükler, çenebaz kursağında!

Bir durum hikayesinde bulmak kendini
Sessiz ve sıkıcı.
Bunalımın ardına perde çekmiş hayat.
Görünmez bir çehrede ifade arama özgürlüğünde
Kurum tutan gözler.
Bir dilim ekmek kavgasında
İhaleye çomak sokan kahpe diller.

Mayın tarlasında ip atlama ütopyası...
Vicdan hürriyeti altı ay uzak sahalardan
Yürek peşkeş çekilmiş mantığa
Ganimetini toplar yalnızlık, sırası gelince yağma.
Hayat öpücüğü uyandıramaz,
Kızarmış balığın ruhunu kurtlar sofrasından
Kader söyler kalem yazar ömür denklemini.
Farkındalık fark yaratmaz düşerken kayalıklardan!
Kaza geliyorum der ve gelir alır sancılarını.