Fal Sende Kaldı Şiiri - Kara Osman Nalbant

Geçen yıl yaptığım, eyvanı yıktım
Bıraksan giderim cihandan bıktım
Sevdanın bağında, karşına çıktım
Bej gülü ben aldım, al sende kaldı

Bir yılda ekmiştik, üç günde biçtik
Kol kola girerek, köprüden geçtik
Dün sabah kahveyi balkonda içtik
Fincanı ben aldım, fal sende kaldı

Yürekte köz olduk, ocakta küldük
Dağlarda ağladık bahçede güldük
Oturduk yan yana her şeyi böldük
Mendili ben aldım şal sende kaldı

Sen gittin gideli, zühresiz tündüm
Nazarınla yandım, püf ile söndüm
Safariye çıktım, elim boş döndüm
Son gemiyi yaktım sal sende kaldı

Kara’yım gülizar, ayrılmam ağdan
Her dem dua bekler ölüler sağdan
Kasımın sonunda, ayrıldık bağdan
Yaprağı ben aldım dal sende kaldı