Senin bir evin var yalnız
akşamları oturursun taraçalarında
hep ikindilerinde uyuyor bir halin var
acıların ilk hali hüznü mü damıtıyorsun gölgende
kaç kişide saklanınca bitecek bu oyun
bir yürüyüşün var ki
illegal örgütler kıskanır
süzülüp gidersin aramızdan
gölgende kiraz nakışları işliyor kızlar
yanıtsız soruların küskünlüğü gibi
kalıyor sevdiğin yanında
sana bir eski hatti muskası yazayım
iyi gelir sonbaharlarına
yüreğinden at o gelir mi adındaki büyük soruyu
kopar olup olan
olacak olan
zamanların bütün kanatlarını
hep bir misafir gibi kal her yerde
kendi karşında bile
bir çay demle kendine
ve sor kendine bu soruyu
beklemek zamanın ışığını söndürmek
değil midir aslında…
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 18:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazmi Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/27/fal-54.jpg)
olacak olan
zamanların bütün kanatlarını
hep bir misafir gibi kal her yerde
kendi karşında bile
bir çay demle kendine
ve sor kendine bu soruyu
beklemek zamanın ışığını söndürmek
değil midir aslında…
Görünümde yaşının son aylarını yaşarken,ağaç fıdanı dikiyordu evinin bahçesine.Görenlere de bu çok iyi cins meyvedir.Olunca hepberaber yeriz diyordu.Herkes kendi anlarını yaşamaktan başka ne bilebilir ki. Saygılar
www.Antoloji.com/Hamiye Alkış
TÜM YORUMLAR (1)