Fal Şiiri - Mustafa Berk Girgin

Fallarda yolumu sende buldum
Bir senin yolunda görünmedim, yanarım
Hasretimin umudunu batılda aradım
Sen varken dünyayla bağımı kopardım

Alkolün saflığında seni görür oldum
Kötülüğünü bir dost gibi sahiplendim
Karanlıkla kadim bir dost kaldım
Aydınlığa varır mıyım kadehimdeki fala sordum

Derdim dertlerimi unutturur oldu
Söküp çıkaramadım derdimi bağrımdan
Derdim olanı sökmeye kıyamadım
Dermanımı, seni aradım
Bazen fallarda, bazen evinin yolunda
Senden kendimi sakındım uzak kaldım
Sesini duymaya,
Gözlerinde kaybolmaya korkar oldum
Kendimi sana yasak ettim istemeye istemeye
Gözyaşlarım kurudu hasretin çok zor oldu

Herkese dağıttığın mavi boncuktan
Bana kırık bir parça kalmadı mı?
Bir masal gibi gözlerin
Ben yokmuşun hiçliğine kaldım