Fal Şiiri - Muhteşem Oksel

Eh be falcı kadın!
Vallahi içimi kararttın.
Kırk yılın başında
Bir acı kahve içtik.
Tesadüf sana rastladık ya,
Bir fal baktıralım dedik.
İnsan, güzel şeyler söyler.
Yunuslardan, kuşlardan bahseder,
Deve yükü kervanlardan.
İnsan anlatır, gidilecek yollardan.
Nerede kaldı kısmetler?
Beni bekleyen taze gelinler?
Eğer falıma bakacaksan,
Dayanabilirim en fazla,
Olsa olsa yürek kabartısına.
Yok efendim,
Büyük sıkıntı yaşayacakmışım.
Resmen dumura uğrayacakmışım.
Sonrası bir haber gelecekmiş,
Kuş misali rahatlayacakmışım.
Eh be falcı kadın!
Saatine denk gelmiş,
O kahrolası dediklerin.
Çıktı bir bir tüm söylediklerin.
Büyük bir sıkıntı yaşadım, inan.
Ancak geçti onca zaman,
Hâla bir haber yok kayıp cüzdanımdan.