Ben bu şiiri ancak yolda yazarım
Yengeçler hep Ekim'de ölürmüş ve
O masada üç kız oturmuş
Sen sağlam bir gülüşte bulurken aşkı
Beni yalan mevsiminde yitik inançların öldürmüş
Yengeçler hep Ekim'de ölürmüş
Temmuzlar sende
Kalbimi çoktan söküp atmışım diyorsun
İncittiğin kalp şimdi atıyor bende
Ürkekliğimde
Korkarak baktığım gözlerinde Dianysos'u gördüm
Hani yeni gelmiş ya İstanbul'a
Zaten tanıyınca pişman olmuş seni
Tanrı olduğuna, Şaraba
O masada üç kız oturmuş
Hoş hiçbirini benzetemedim sana
Sanki vefa borçluydular
Aşklarına
Belki de pişman değillerdir yalnızlıklarına
Gerçekten Ekim'de ayrılmak zormuş
Ve gerçekten doğruymuş Yengeçlerin öldüğü
Ekim ayında
Ben çoktan öğrenmiştim
Falını okuduğumda
..........
Yalnız kaldığımda
Yengeç ayında...
Kayıt Tarihi : 3.1.2003 19:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!