Selamünaleyküm, iki bin on sene,*
On bir Temmuz Pazar, kabardı kem ene.*
**
Ne söz, sohbet dinler, ne tekdirden anlar,*
Kavi gururu var, zâr hışmından canlar.*
**
Ah nefsim yakarsın, hep tepeden baktın,*
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta