Fakirsem Hakirmiyim Şiiri - Muammer Yalçın

Hoyratların deli yeli koparıyorken gülümü
Gönül bağımda ki baykuş kovuyorken bülbülümü
Bir köşede perperişan acınıcak şu halimi
Dar günümde sormadın ya var günümde de sorma

Talihim gülmek bilmiyor derler ki ne bahtı kara
Yüreğim şifa bulmuyor düzenim yoktur bu ara
Merhem olsan istemem ki bırak be azsın yara
Dar günümde sarmadın ya var günümde de sarma

Dilerim Allah kimsenin saptırmasın düz yolunu
Namerde muhtaç etmesin hiç mertoğlu mert kulunu
Sokaklarda üşürken garibe kuru çulunu
Dar gününde sermedin ya var gününde de serme

Fakirsem hakirmiyim sen nedense hakir bildin
Kusurlar aradın durdun alaylara alıp güldün
Bana sırtını çevirdin gördünde görmezden geldin
Dar günümde görmedin ya var günümde de görme

Kim olursan gel dedimde dost bağına girmedin ya
Sevgi sularından içip has bahçemi dermedin ya
Selam Hakkın selamıydı Yalçınıma vermedin ya
Dar günümde vermedin ya var günümde de verme