Ne ev ne bark ne mal ne mülk edinmişiz,
Bunu yeni fark ettik biz, gerçek fakirmişiz…
Ne bir mekânımız var ne de bir ortamımız
Ne bir dost edinmişiz ne de bir yakınımız…
Sağlam da sayılmayız raporlu hastalıklar,
Neredeyse on defa bağımlılık yapmışlar…
Bol bol çeşit ilaçla ayakta duruyoruz,
Şifalılar istisna destek bulamıyoruz…
Bir otoritem de yok adamdan sayılmayız,
Sözüm hiç dinlenilmez yoktur saygınlığımız…
Adam sanılıyoruz uzaktan bakılınca,
O da bize yetiyor Rab ile dost kalınca…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 20.12.2015 00:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/20/fakirmisiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!