FAKİRLİK
Doğduğumdan beri senle dost oldum
Bir türlü yakamdan inmez fakirlik
Hangi işi tutsam elimde kaldın
Bitmeyen bir kış dinmez fakirlik
Ekin ektim sam yellere vurdurdun
Biçer aldım krizlere kırdırdın
Tüm hırsızlar baş ucuma yağdırdın
Ateşli bir maraz sönmez fakirlik
Tarla bile göz altından bakıyor
Yarık yarık olmuş toprak yakıyor
Beş ton ekiyorum on ton çıkıyor
Masraf bile geri dönmez fakirlik
Kime iyilik ettim kötülük buldum
Yağmalandım sip sivri ortada kaldım
Pes ettim hayattan artık yoruldum
O hala sırtımdan inmez fakirlik
İrfanım kahrettim hayata küstüm
Dilimi bağladım sesimi kestim
Artık konuşmu yom usandım sustum
Korkup ta benden sinmez fakirlik
08/10/2006
İrfan KORKMAZ
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!