Fakirlik Şiiri - Aşık Buğra Hugo

Fakirlik susar gönül kan ağlar
Fakirlik öyle bir yangın ki, diridir.
Çocuk aç uyur, anne sessiz ağlar, baba konuşamaz utancı yüreğinde bir hançer kadar
Bu yük insanı mezara bağlar.

Yırtık ceplerde taşırız kaderi,
Umut büyük bir yalan
Ne bir ışık yanar, ne yol görünür,
Fakirlik insana dar olur,
İnsanlık fakirliğe dar olunur.
Fakirlik, yavaşça öldürendir. Önce umutları sonra insanı...

Aşık Buğra Hugo