Sen gittin ya gözümün önünden
İki lokma ekmeğin peşinden
Ağır gelmeye başladı gün günden
Adını kimler koymuş fakirlik?
Çocuklar bir’den dört olmuş.
Tek göz odaya hepsi dolmuş.
Feleğin cimriliği işte, n’olmuş?
Adını kimler koymuş fakirlik?
Her gün bitkinlik, her gün yorgunluk.
Kader ile aramızda bitmez dargınlık.
Zenginin malına, mülküne saygınlık.
Senin adını kimler koymuş fakirlik?
Bu hırkayı ben dikmedim, giyiyorum.
Bulgur pilavını yavan, yağsız yiyorum.
Gözümü kapatıp kendime hayaller kuruyorum
Adını kimler koymuş fakirlik.
Elden gelen ile öğün olmuyor.
Çarşıda pazarda torba dolmuyor.
Birinin karnı doysa, biri doymuyor.
Senin adını ben koymadım fakirlik.
01.02.2005/Manisa
Kayıt Tarihi : 10.6.2015 08:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!