Fakirlik Şiiri - Oktay Güngör

Bazen otururdum hayal kurardım,
Bazen dolaşırdım hep iş sorardım,
Bulamazdım bir şey yenik kalırdım,
Bırakmaz yakamı benim fakirlik.

Kimini düşürdün kötü yollara,
Kimini getirdin bak ne hallere,
Beni de atmışsın gurbet ellere,
Bırakmaz yakamı benim fakirlik.

Sanki tapulanmış benden gitmiyor,
Kafasına takmış hiç unutmuyor,
Karşı geliyorum gücüm yetmiyor,
Bırakmaz yakamı benim fakirlik.

Dolandırdı beni ıssız çöllerde,
Adı dolanıyor bütün dillerde,
Nere gidiyorsam o da yollarda,
Peşime geziyor benim fakirlik.

ANKARA(1988)