Fakirin Umudu Şiiri - Mahmut Tuğrul Ağsu

FAKİRİN UMUDU

Avutuldum uzun yıllar bir dilim sevgiye muhtaç
Tenha sokakların bilinmeyen çıkmazlarında ağlardım
Yıkılan gururumu, bilyeye hasret çocukluğumu
Anlatamazdım kimseye sakladığım hayallerimi.
Gözlerim ne güldü, nede güldürdü sözlerim
Kaba bir adamdım çoğu kimselere göre;
Yıkamayla gitmeyen ellerimde kirli pas kokusu;
Sinmişti benliğime helal lokma için

Ve sen;
Sen Tamirhane durağından inerken otobüsten;
Bir hayal yokuşunda tırmanırdı benliğim,
Korkar, saklardım sen görmeyesin diye ellerimi
Rüyalarda okşardım Can özüm; yıldız saçlarını;
Az mı? Ağladım, iç çekerek rüyalar sonrası
Uyanmak zorunda kalmışlığımı;
Az mı? Ağladım unutulmuş benliğime, fakir halime.
Oysa ne hayallerim vardı; Can Özüme dair,
Meğer her şey yalanmış,
Olsun, varsın yalan olsun,
Ben seni unutamam;
Unutursam iki gözüm kör olsun.

Mahmut Tuğrul AĞSU