Fakirin tavuğu tek tek yumurtlar,
Yumurtladıkça da yitmez umutlar.
Umuttur yaşatan, dileği tutsun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
Fakirin çehresi biraz soğuktur,
Nedense sesi de az çok boğuktur.
Varlıklı anlamaz, uzakta dursun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
Fakirin sofrası yere serilir,
Kalbindeki güller tek tek derilir.
Gönlü pek zengindir, coşkuyla dolsun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
Fakirin huzuru zenginde yoktur,
Huzuru kıskanan her zaman çoktur.
Herkes sahip olmaz, saçını yolsun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
Fakirin urbası yeni sayılır,
Gıpta edenlerse ona bayılır.
Hayli yetingendir, hırs şöyle dursun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
Fakirin çorbası bir küçük tasta,
Düşünde görmüştür kola ve pasta.
Az lakin temiz yer, yeter ki bulsun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
Fakirin gülüşü ağlamak gibi,
Kuyuya bir düşse boylar en dibi.
Herkes ağlayamaz, hüznü yok olsun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
Fakirin yüreği oldukça nahif,
Üstelik hem uygar hem de pek zarif.
Fazla olmasa da dostu öz olsun;
Varsın az kazansın, canı sağ olsun!
24.04.2016
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 24.4.2016 07:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!