FAKİRİN MALI GÖZÜ ÖNÜNDE GEREK
Anadolu toprağı kültürüyle değerdir,
Burada yaşayanlar çok misafirseverdir.
Düğün ve şölenlerde yere bezler serilir,
Kurulan sofralarda ziyafetler verilir.
Fakir, zengin yer alır bu türlü davetlerde,
Mevki, makam ayrımı olmaz bu gibi yerde.
Bir düğün yemeğine Hoca edilir davet,
Bu fırsatı kaçırmaz Hocamız der ki; "Evet".
Selamlaşmalar ile davet sürer bir yanda,
Sarılma, kucaklaşma görülür her insanda.
Toplanırlar yerdeki sofranın etrafına,
Herkes oturmak ister Hocamızın yanına.
Malum ya Hocamızın nükteleri candandır,
Hocanın sofrasına olan rağbet bundandır.
Davetliler iştahla sofrada yemek bekler,
Nihayet sofralara geliverir yemekler.
Hoca da diğerleri gibi girmez sıraya,
Hemen bağdaş kurarak oturur bir sofraya.
Garip bir hareketle ağzını karıştırır,
Çıkardığı sakızı burnuna yapıştırır.
Ordakiler derler ki; "Gider merakımızı,
Sen niye yapıştırdın şu burnuna sakızı?
Çiğnenmiş o sakızı ya bir çöpe atsaydın,
Yahut ta sofra bezi üzerine koysaydın."
Hocamız hafif yollu biraz gülümseyerek;
"Fakir kimsenin malı gözü önünde gerek."
Sezayi TUĞLA (31 Temmuz 2020)
Sezayi Tuğla
Kayıt Tarihi : 22.9.2020 15:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!